Originally posted by k-mann, GospelTalk: "HUMAN KRISTENDOM"
Vi vart skapt av Gud - og det var overlg godt (1Mos 1:31). Men Gud - på grunn av sin store kjærleik til sine barn - skapte dei med fri vilje, han
gjorde det mogeleg å synde mot han. Nokre eg har tala med ser på dette som ein "guddommeleg svakleik" og Guds største feil. (...) Men sjølv
om vi hadde fri vilje, så hadde det ikkje våre noko reell mogelegleik til å synde, viss ikkje Gud hadde gjeve dei noko bod. Så difor gjorde han det:
"Du kan fritt eta av kvart tre i hagen", sa Gud, "men treet til kunnskap om godt og vondt, må du ikkje eta av, for den dagen du det
gjer, skal du visseleg døy." (1Mos 2:16-17)
Men det gjekk ikkje lenge før det "gjekk skeis". Djevelen - freistaren - kom inn i hagen i skapnaden til ein orm, og sådde tvil om Guds ord:
"Har Gud verkeleg sagt...?" Eva sa til han kva Gud hadde sagt - at dei kunne fritt eta av alle tre, untagen treet til kunnskap -, men ho
vart møtt med grunnløgna over alle grunnløgner - ispedd litt sanning: "De kjem slett ikkje til ø døy!", sa ormen: "Men Gud veit at den
dagen de et av det, vil augo dykkar verta opna, de vil verta som Gud og kjenna godt og vondt." (1Mos 3:4-5)
Dette er nærast den gnostiske "truvedkjenninga", og viser oss den klassiske - og diabolske - måten å vrenge sanninga. Ja, vi vart som Gud -
kunnskapen om godt og vondt -, men menneska hadde ikkje evig liv, og dei synda mot Guds lov og mot Gud då dei åt frukta.
Men vi fekk ein del av Guds natur - kunnskapen - i oss då vi synda. Det vart gjort opprør mot Gud - og vi (sjølv om vi er gudar, søner/døtre av Den
Høgste) er blitt "korrupte". Vi har ein vond natur - av di vi synda mot Gud.
Difor måtte Gud sende Jesus - som tok på seg straffa for oss - så vi kunne bli forsona med vår Far!
|